رهروان بی برگ

توضیحات

مجموعه شعر «رهروان بی برگ» نوشته‌ی تقی پورنامداریان، برگزیده‌ای از سروده‌های سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۸۱ اوست. تقی پورنامداریان در مقدمه‌ی کتاب خود به این نکته اشاره کرده که نام مجموعه را از «روزبهان بقلی» عارف قرن ششم وام گرفته است؛ او در کتاب «عبهرالعاشقین» فرموده: « نصیب عاشقان در عشق، جز غم نیست. غمشان وصولست، و در این وصول جز آتش و نم نیست. زیرکان دیوانه‌اند، آشنایان بیگانه‌اند، مجنونان هوشیارند، سینه بر روح گوا دارند، دل و جان در عشق معشوق برای فنا دارند، مرغان قفس شکنند، باغبانان گل بدنند، رهروان بی برگند، زندگانی بی مرگند. سفرشان جز حقیقت نیست، سرمه‌ی دیده‌شان جز خاک کوی شریعت نیست…»