آئورا

توضیحات

زنی پیر، مردی جوان و زنی جوان. در خانه ای که همه چیز در آن بوی گذشته می دهد و گویی تنها نیرویی که آن را برپا نگه داشته یادها و نفس ها و عطرهای گذشته است. اما در این میان چیزی ناشناختنی، جادویی شگفت در کار است تا از گذشته بگذرد و به اکنون و آینده، به جاودانگی، برسد:
جاودانگی عشق، جاودانگی جوانی.
آئورا، نام دیگر تمناست.
کارلوس فوئنتس (Carlos Fuentes) نویسنده ی به نام آمریکای لاتین، در سال ۱۹۲۸ میلادی در پاناما به دنیا آمد. تا سن شانزده سالگی را در سانتیاگو و شیلی گذراند. سال های اقامتش در شیلی هم زمان بود با پیروزی کمونیست ها و سوسیالیست های شیلی در انتخابات ریاست جمهوری و او جنب وجوش سیاسی دموکراتیک ترین ملت آمریکای جنوبی را به چشم دید و همان جا به دیدگاه های سوسیالیستی گرایش یافت. پس از آن به مکزیک بازگشت و از دانشگاه ملی مکزیکو در رشته ی حقوق فارغ التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را در انستیتو مطالعات عالی ژنو دنبال کرد. از آن پس تا سال ۱۹۵۹ به مشاغل سیاسی و نویسندگی پرداخت. اولین اثر ادبی اش در ۱۹۵۴ منتشر شد که مجموعه ای از داستان های کوتاه بود و نخستین رمان «آنجا که هوا صاف است» را در ۱۹۵۸ نوشت که شهرت و اعتبار فراوانی برایش به ارمغان آورد. پس از این موفقیت فوئنتس مشاغل دیپلماتیکش را رها کرد و تمام وقت به نوشتن پرداخت. او در ۱۹۵۹ به هاوانا رفت و شاهد انقلاب کوبا بود و مقاله هایی در حمایت از فیدل کاسترو نوشت. در فاصله ی سال های ۱۹۵۹تا ۱۹۶۲نشریه ی ادبی معروف ال اسپکتادور را تأسیس کرد و دو رمان «مرگ آرتمیو کروز» و «آئورا» را نوشت. فوئنتس در ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ در قامت سفیر مکزیک در فرانسه خدمت کرد و در اعتراض به انتصاب رئیس جمهوری سابق، گوستاوو دیاز اورداز به سفیری مکزیک در اسپانیا استعفا داد. همچنین در سال های پس از ۱۹۷۷ به تدریس در دانشگاه های مختلف از جمله پنسیلوانیا، کمبریج، هاروارد، پرینستون و کلمبیا پرداخت. کارلوس فوئنتس در ۱۵ مه سال ۲۰۱۲ بر اثر خونریزی داخلی درگذشت.
«آئورا»، «مرگ آرتیمو کروز»، «آب سوخته»، «پوست انداختن» و «گرینگوی پیر» از آثار شاخص فوئنتس به شمار می رود.
عبدالله کوثری بیست ودوم آبان ۱۳۲۵ در همدان به دنیا آمد. پدر و مادرش همدانی بودند و ساکن آن شهر، اما در سال ۱۳۲۸ برای اقامت همیشگی به تهران رخت کشیدند. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه ی نوبنیاد رازی و البرز به انجام رساند و سپس در رشته ی اقتصاد دانشگاه ملی (شهید بهشتی) ثبت نام کرد. در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه فارغ التحصیل شد و پس از اتمام خدمت نظام، در سال ۱۳۵۱ برای تکمیل زبان انگلیسی به انگلستان رفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۲ در کتابخانه ی دانشگاه ملی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۵۴ در پژوهشگاه علوم انسانی به ترجمه و ویرایش پرداخت و در سال ۱۳۵۵ در انتشارات دانشگاه صنعتی شریف به سمت ویراستار استخدام شد و بعد از انحلال آن سازمان با سمت ویراستار در دانشگاه فارابی به کار مشغول شد. در سال ۱۳۵۹ خود را از خدمات دولتی باز خرید کرد و از آن زمان تاکنون کار اصلی او ترجمه و گاه ویرایش بوده است. او در این سال ها گنجینه ای از آثار ادبی آمریکای لاتین را ترجمه کرده و از پیشتازان این عرصه به شمار می رود. کوثری همچنین تراژدی های بزرگ یونان چون آثار آیسخولوس و سنکا و ائوریپدیس را به فارسی برگردانده است است. از آثار ترجمه ی عبدالله کوثری که در نشر نی منتشر شده است: «مجموعه آثار آیسخولوس»، «ائوریپیدس»، «زنان تروا و توئستس»، «ریچارد سوم (در دست انتشار)»، «داستان های کوتاه امریکای لاتین»، «دن کاسمورو»، «کینکاس بوربا»، «حکومت نظامی»،«آئورا»، «سرگذشت سوررئالیسم» و «ایران، جامعه ی کوتاه مدت»